- حواله کردن
چک کردن حواله دادن
معنی حواله کردن - جستجوی لغت در جدول جو
- حواله کردن
حواله دادن، برات کردن، واگذاشتن، واگذار کردن، سپردن، پاس دادن، فرستادن، پرتاب کردن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پرداخت پول یا جنسی را به عهدۀ کسی گذاشتن، نوشته به دست کسی دادن که برود پولی یا جنسی را از دیگری بگیرد
(تَ بُ دَ)
لغت نامه دهخدا
از دوبلۀ فرانسوی + کردن، مصدر فارسی، در اصطلاح سینما برگرداندن مکالمۀ فیلم است از زبانی به زبان دیگر. (از فرهنگ فارسی معین). در اصطلاح ضبط کردن مکالمات روی نوار فیلم است به زبانی غیر از زبان اصلی با شرط انطباق حالات و حرکات متکلم و انطباق آلات نطق او با حالات ادای کلمات و آلات نطق بازیگران اصلی فیلم
(تَ اَ دَ وَ دَ)
لغت نامه دهخدا
حرکت دادن. (ناظم الاطباء). فرستادن. گسیل کردن. ارسال کردن. به راه انداختن. راهی کردن. روان کردن. رجوع به روان و روان کردن و روانه شدن شود: وبفرمود تا... طعام... بدو دادند و او را دل خوش روانه کردند. (قصص الانبیاء). و پارسیان متواتر ملاطفه ها به خاقان روانه کردند. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 79).
مرکب عدل تو چو بخرد شد
به هزیمت ستم روانه کند.
مسعودسعد.
درنهروان به تیغ کند نهرها روان
گر جنگ را روانه سوی نهروان کند.
مسعودسعد.
پس به خاقان روانه کرد برید
برخی از مهر وبرخی از تهدید.
نظامی.
چو کردی رامش جان را روانه
ز رامش جان فدا کردی زمانه.
نظامی.
ز هر سو کرد مرکب را روانه
نه دل دید و نه دلبر در میانه.
نظامی.
نهادم عقل را ره توشه از می
ز شهر هستیش کردم روانه.
حافظ.
- روانۀ راه کردن، به سفر فرستادن. (ناظم الاطباء).
، جاری کردن. جریان دادن. روان کردن:
آستین چو از چشم برگرفتم
سیل خون به دامان روانه کردم.
عارف قزوینی.
و رجوع به روانه و روان کردن شود
مرکب عدل تو چو بخرد شد
به هزیمت ستم روانه کند.
مسعودسعد.
درنهروان به تیغ کند نهرها روان
گر جنگ را روانه سوی نهروان کند.
مسعودسعد.
پس به خاقان روانه کرد برید
برخی از مهر وبرخی از تهدید.
نظامی.
چو کردی رامش جان را روانه
ز رامش جان فدا کردی زمانه.
نظامی.
ز هر سو کرد مرکب را روانه
نه دل دید و نه دلبر در میانه.
نظامی.
نهادم عقل را ره توشه از می
ز شهر هستیش کردم روانه.
حافظ.
- روانۀ راه کردن، به سفر فرستادن. (ناظم الاطباء).
، جاری کردن. جریان دادن. روان کردن:
آستین چو از چشم برگرفتم
سیل خون به دامان روانه کردم.
عارف قزوینی.
و رجوع به روانه و روان کردن شود
(رَ وَ دَ)
لغت نامه دهخدا
گرده گاه برکشیدن. یازیدن (عامیانه) (یادداشت مؤلف). منبسط کردن و یازیدن تن و دراز شدن بسوی چیزی. خود را بسویی کشیدن. به طرفی خزیدن.
- کشاله کردن به طرف کسی، حمله کردن به کسی. (یادداشت مؤلف)
- کشاله کردن به طرف کسی، حمله کردن به کسی. (یادداشت مؤلف)
(بُ لَ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
خصی کردن. اخته کردن. بریدن آلت رجولیت کسی. (ناظم الاطباء) (یادداشت بخط مؤلف)
(دَرْ سِ لَ اَ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
درهم مالیدن چیزهایی از قبیل پارچه و لباس و کاغذ و دستمال و غیره. پرچین و چروک ساختن پارچه یا کاغذ و نظایر اینها. مچاله کردن. در هم فشردن و به هم مالیدن و ناصاف کردن کاغذ و لباس و پارچه و امثال اینها
(شِ تِ رَ / رِ زَ دَ)
لغت نامه دهخدا
در میان مشت فشرده گرد کردن: کاغذ را در مشتش مچاله کرد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مچاله و مچاله شدن شود
بیرون راندن دور کردن پاک کردن دور کردن زایل کردن راندن قلع کردن دفع کردن بیرون بردن
دگر زبان کردن برگرداندن مکالمه فیلم از زبانی بزبان دیگر بطوری که صداها منطبق با حرکت لبهای هنر پیشگان اصلی باشد
فشرده و مالیده و له و لورده کردن، خرد و خمیر کردن: فلان پهلوان در موقع کشتی حریفش را مچاله کرد و از گود بیرون انداخت
بستن لواشه: شیخ را دل شده بوسه چون قندش کن، اول ای دوست لواشه کن و پابندش کن، (میر نجات لغ)
در آمیختن با امرد: بشود لامحاله دهر خراب چون لواطه کنند در محراب. (حدیقه. مد. 669)
صبر کردن، شکیبایی به خرج دادن، طاقت آوردن